De cyclo Milaan-San Remo van aankomende zondag lijkt gepland in de meest drukke periode van mijn leven. Deze tijd van het schooljaar is altijd al druk, aangezien ik als docent scheikunde op de middelbare school dan midden in de hectiek van de correctie van het examenwerk zit, maar als in diezelfde periode ook twee verhuizingen moeten plaatsvinden, is het even extra aanpoten.

Het lukt me om vlak voor het hemelvaartweekend de laatste klassen op de post te doen en tweede correctie uit elders in het land is dan nog niet binnen. Ik kan even niet niet verder. Vrij! Voor nu dan. Perfect om te kunnen genieten van mijn al voor de verhuizingen geplande deelname aan de Tour du Benelux van RTV Steenwijk. Dat is precies wat ik nodig heb: vijf dagen lang heerlijk trappen, met geen andere beslommeringen dan goed voor mezelf zorgen, eten en slapen.

Al in de eerste dagen verzamelen Corazon en ik een leuke groep mannen om ons heen, waarmee het prettig fietsen is. Er zijn wel wat onderlinge verschillen, maar zowel op het vlakke als bij de klimmetjes ligt het dicht bij elkaar. Opvallend in de groep is Bart, hardloper en bij gelegenheid nu fietser. Hij wordt ongevraagd bestookt met tips. Naast “hier moet je fietsen!’ als hij bij de eerste dag met bijna 160 km tegenwind wat veel in de wind rijdt en “goed eten en drinken onderweg” van de mannen, krijgt hij van mij een tip in het glooiende gebied. “Zorg dat je momentum houdt, eventueel een beetje aanzetten bij het afdalen, dan heb je volgende helling al half bedwongen.” “Aha, dit soort heuvels moet je dus opdalen,” zegt Bart, die een snelle leerling blijkt en een groot deel van de groep al na enkele dagen regelmatig achter zich laat. Ik moet glimlachen. Ik vind “opdalen” een mooi woord.

Ik bedenk me dat het toepassen van deze techniek precies is, waarom ik de afgelopen periode goed ben doorgekomen. Voor mijn baan in het onderwijs moet ik zo’n 1600 uur maken op jaarbasis. Ik houd mijn uren bij met een app en onder de streep klopt het meestal aardig, maar mijn werk is veel hollen en stilstaan. De kunst is om bij rustige periodes en in vakanties wat te investeren in de drukke tijden, die zeker gaan komen. Dan kan ik die tropenweken een beetje “opdalen” en ben ik blij met lessen, die ik al heb voorbereid, op tijd weggewerkt nakijkwerk en een voorraadje toetsmateriaal.

Nu ik na de Tour du Benelux deze afgelopen week de laatste gesprekken voor de tweede correctie van de examens heb afgerond en al het examenwerk weer onderweg is naar de oorspronkelijke school, ben ik er na maanden van topdrukte wel even klaar mee. Ik heb geen zin om aan te zetten in deze afdaling. Ik wil nu gewoon even uitrollen tot de start van Milaan-San Remo. Zondag zie ik wel hoe hoog de helling is, die ik dan over moet.

©️ ingefietst.nl

Foto via de fotoshoot voor Fiets Magazine nummer 6. Ook dat mocht ik nog even doen in deze periode!