In Nederland zijn er zo’n tien miljoen sporters. Een paar daarvan kennen we allemaal. Ik hoor bij de rest van die tien miljoen, net als vrijwel iedereen trouwens, die mijn verhalen leest op deze site. Ik ben geen topsporter, die interessant is door opvallende prestaties of door boeiende trainingen en wedstrijden. Wel houd ik van uitdagingen, iets nieuws proberen, mooie tochten fietsen en avonturen beleven. Daar schrijf ik over. Net als de meeste sporters kan ik niet bestaan van mijn sport en voorzie ik in mijn levensonderhoud met een bijna volledige baan. Ik werk als docent in het voortgezet onderwijs, waar ik het vak scheikunde geef in de bovenbouw van het havo en vwo.

De sport is voor mij een vrijetijdsbesteding, die ik inpas in mijn drukke dagelijkse bestaan. De fiets is allereerst een pure liefde, maar ook een manier om mijn hoofd op orde te krijgen, lekker buiten bezig te zijn, een mogelijkheid om mijn astmalongen open te houden en een middel om mezelf uit te dagen om mijn grenzen op te zoeken en te verleggen. Door te fietsen verbeter ik mijzelf, in de ruimste zin van het woord. Alle verhalen op deze site komen uit mijn eigen fietsleven. Ik fiets inmiddels meer dan dertig jaar en bij vlagen doe ik dat bloedfanatiek: ingefietst is nog lang niet uitgefietst!

“Wat lijkt me dat
Een zaligheid
Straks te fietsen
Zonder tijd
Door de bossen
Langs de wei
Wind om mijn oren
Helemaal vrij
Zomaar fietsen
Met als enige doel
Dat heerlijke, lichte,
Vrije gevoel”

(fietsdagboek, december 1989)

 © ingefietst.nl