Na het zien van dit filmpje was ik dusdanig nieuwsgierig dat ik het wel een keer wilde proberen: ik ging deelnemen aan mijn eerste project met “crowdfunding”. Eind maart 2016 bestelde ik zo mijn Oi. Telkens kreeg ik mailtjes over de ontwikkelingen omtrent het project en vooral over het feit dat de datum, waarop deze bel zou worden opgestuurd weer wat werd opgeschoven, omdat er kleine problemen moesten worden opgelost. Dit uitstel duurde de hele zomer, totdat ik opeens ergens in oktober een pakketje uit Jamaica ontving: mijn Oi!

Net als in het filmpje vond ik de bel er prachtig uitzien. Het was alsof ik mijn geliefde fiets ten huwelijk ging vragen en ging voorzien van een prachtige ring. Oorspronkelijk was het mijn bedoeling om mijn Cannondale racefiets te ringen, maar aangezien het wegseizoen inmiddels eigenlijk wel voorbij was en ik de kwaliteiten van deze mooie designfietsbel toch wilde onderzoeken, heb ik de cyclocrosser maar van deze sjieke bel voorzien.

De eerste indrukken bij de montage waren niet meteen daverend, aangezien het geheel niet heel stevig voelde en ik bang was dat ik de fietsbel bij de bevestiging rond het stuur uit elkaar zou trekken of simpelweg zou breken. Bovendien had ik wat ruzie met de kabels op het stuur van de Ridley, waar de bel toch echt onderdoor moest. Uiteindelijk zat de Oi echter prachtig om het stuur en ook voor de Ridley vond ik deze zwarte variant een esthetisch verantwoorde keuze. Mijn angst om te bel te slopen bij montage bleek volledig ongegrond. Mooi!

Belt die Oi ook nog een beetje? Dat is natuurlijk niet onbelangrijk! Met mijn natuurwetenschappelijke achtergrond heb ik er gelijk een decibelmeter en een stemapparaat bij gepakt: meten is weten. In een stille ruimte heb ik van verschillende fietsbellen, die ik toevallig op fietsen gemonteerd tot mijn beschikking had zowel toonhoogte als volume gemeten. Alle bellen bleken ongeveer een 70 decibel aan herrie te produceren, maar de toonhoogte was verschillend. Produceerden de Hidemybell op mijn mountainbike en het merkloze bolbelletje op mijn racefiets iets in de buurt van de cis vier gestreept, de Oi gaf voornamelijk een fis uit het octaaf daaronder. De Oi klinkt dus even luid, maar minder hoog.

Tijd voor een ritje! Een cyclocrosser was achteraf gezien wel een ultieme fiets om de bel op te testen. Aangezien elke vorm van vering ontbrak, liet de Ridley op een wortelpad genadeloos horen dat de Oi bij een dergelijke slechte ondergrond vrolijk meetingelt. Op een normaal fietspad of zelfs klinkers heb ik de bel echter niet ongewenst gehoord. Ik had voldoende langzaam verkeer op mijn route om ook de voornaamste functie van de bel te proberen: bellen! Het resultaat hiervan vind ik redelijk, maar niet spectaculair. De bel wordt gehoord en is op zich luid genoeg, maar waarschijnlijk door de wat lagere frequentie valt het geluid minder op in druk verkeer of, zoals ik die dag ook had, bij regen en wind. Zo overkwam het me dat een oudere meneer toch schrok, toen ik hem passeerde, ondanks dat ik meerdere malen gebeld had. Een mevrouw had mijn fietsbel niet gehoord, omdat zij een paraplu droeg, waar de regen luid op neertikte en van twee jongetjes, die voor me fietsten, bleek maar eentje me gehoord te hebben toen ik tegen de wind in gebeld had.

Als deze Oi het veldrijdseizoen overleeft, ga ik hem alsnog overzetten op de Cannondale voor de zomer, want ik vind het echt een supermooie fietsbel. Ik heb ervaren dat de wat lagere frequentie onder bepaalde omstandigheden in het Nederlandse fietsverkeer wat minder opvalt. Ik zal mijn gebel in dergelijke gevallen dan ook zeer bewust gaan voorzien van een luide, doch vriendelijke groet.

Oi!

© ingefietst.nl

De Oi fietsbellen zijn onder andere te koop bij Mantel en Futurumshop.