Op zaterdag 2 mei 2009 stond Andrés Bulten Tocht in het Sauerland op het programma. De TC de Liemers leden Hans, Theo, Richard, Peter, Bertie, Arie, André (waar deze tocht naar vernoemd is) en ik stonden die ochtend tegen 7 uur op de Heerenmäten om met 3 auto’s en acht fietsen naar het beginpunt van deze traditionele tocht te rijden in Wickede. Omdat het voor mij de eerste keer was dat ik de ABT zou rijden kreeg ik de twijfelachtige eer om hierover een stukje voor het clubblad te schrijven. Dat stukje gebruik ik dan nu ook hier maar.

Natuurlijk zouden ongeveer 160 km door heuvelachtig landschap een prima training zijn voor het weekend erop naar Aken. Toch keek ik er met gemengde gevoelens naar uit. Ik was al eens eerder, lang geleden, in Sauerland geweest, een werkelijk prachtig gebied, maar ik had daar nog nooit verder dan zo’n 100 km gefietst. Toen ik vervolgens hoorde welke kleppers zich allemaal voor de ABT hadden gemeld begon ik me toch wel wat serieuze zorgen te maken over het verloop van de dag, maar men had plechtig beloofd met iedereen rekening te houden.

Er was ons die dag mooi weer beloofd, maar hoe dichter we het Sauerland naderden, hoe meer het begon te betrekken. De weg was zelfs nat en het leek elk moment te kunnen gaan regenen. In Wickede aangekomen na anderhalf uur rijden ongeveer, werden toch maar lange mouwen en wat mij betreft ook kniestukken aangedaan. Het regenjack ging ook mee, in de hoop dat het dan droog zou blijven, zo werkt het bij mij met paraplu’s ook. Het was best frisjes. In een klim leek het al snel tien graden warmer, maar bij een afdaling was het rillen. De eerst klimmetjes gingen stram na de autorit en in de kou, maar na een kilometer of 30 kwam toch de zon tevoorschijn.

Wist u dat het “not done” is om bij fietskleding zwarte sokken te dragen? Ik had geen idee. Fietsers dragen witte sokken wist men mij die dag te vertellen, die zwarte van mij konden echt niet. Nou waren we het er wel over eens dat de zwart-wit geblokte sokken van André het toppunt waren. Dan weet je echt niet wat je wilt. Dat het ook heel goed mogelijk is om een tocht van 160 km zonder broek-met-zeem te rijden, heeft Arie voor ons uitgeprobeerd. Hij kwam er in Sauerland achter dat hij zijn fietsbroek was vergeten en heeft de hele dag in zijn bermuda gefietst. Lekker luchtig, dat wel. We waren bezorgd over het kruis van Arie, maar hij verzekerde ons dat het best meeviel. Toch moet het opbollen van de broek bij afdalingen hem hebben geremd en vonden wij dat hij eruit zag als een toerist, die een TC de Liemers shirt had gejat. We denken dat, ondanks de positieve ervaringen van Arie (ook die extra zakken, handig!), deze broek het toch niet gaat worden bij de volgende nieuwe clubkleding, in elk geval niet in die kleur (beige).

De route was prachtig! Ik had van Hans de tocht ook als gpxfile voor mijn Garmin gekregen en dat werkte prima. We hebben netjes de paarse lijn gevolgd richting plaatsen als Arnsberg, Finnentrop en Plettenberg. We zouden na ongveer 50 km en na iets meer dan 100 km een koffiepauze houden en ook die stonden keurig op de GPS. Bij de eerste stop moesten we de eigenaar wel eerst wakker maken, maar we kregen netjes koffie met eventueel gebak (Gewitterkuchen) in de Biergarten, waar het inmiddels lekker warm en zonnig was. We weerstonden de verleiding om daar de hele dag te blijven zitten met een biertje erbij en vervolgden onze tocht. De ABT deed zijn naam eer aan, want het was echt vrijwel de hele weg bult-op bult-af. De meeste bulten waren niet erg steil maar wel lang (tussen de drie en acht kilometer) en men deed wat beloofd was: met iedereen rekening houden. Bovenaan werd er netjes gewacht tot de groep weer compleet was. De wat steilere klimmen (tot zo’n 16 procent) kwamen eigenlijk pas na de plaats Plettenberg, waar we eerst nog bij een tunnel met onze fietsen over de vangrails waren geklommen om weer op de juiste route te komen.

Na meer dan 6 uur fietsen, zo’n 160 km en ruim 2500 hoogtemeters kwamen we weer bij de auto aan. Na wat openbare was- en omkleedpraktijken reden we naar Elten, waar we nog wat gegeten hebben ter afsluiting. Natuurlijk was ik moe van de tocht, maar ik had een leuke dag gehad: mooie route, mooie omgeving, mooi weer, de nodige uitdaging en gezellig!

© ingefietst.nl

(Dit artikel is met toestemming van de auteur ook gepubliceerd in het clubblad “Wiel aan Wiel” van TC de Liemers)