In de zomer van 2018 ga ik weer in acht etappes op de fiets naar Nederland vanaf een startlocatie ergens in Europa. De Wielerbus on Tour 2e Editie start in Bled in Slovenië. Misschien moet je zoiets doen voordat je je aanmeldt, maar ik bedacht me afgelopen week dat het misschien wel een goed idee was om de cols van naam uit de routebeschrijving eens op te zoeken en me een beetje in te lezen. De hoogtemeters in de andere etappes komen natuurlijk ook niet vanzelf, maar aangezien daar vooralsnog geen namen van beklimmingen worden genoemd, kan ik mijn studie in eerste instantie slechts richten op wat er wordt gemeld over de eerste drie dagen. En dat mag er zijn.

In dit deel de drie bergpassen van de tweede etappe. Klik hier voor de route van deze dag.

Plöckenpass

Via de Plöckenpass zullen we Italië uit klimmen. Deze strategisch gelegen bergpas heeft een rijke historie. In de Eerste Wereldoorlog was de pas deel van het Oostenrijks-Italiaanse front. In de omgeving zijn nog veel resten van verdedigingswerken en bunkers uit die tijd. Nabij het hoogste punt op 1358 meter zijn aan de Italiaanse zijde een Oorlogsmuseum en aan Oostenrijkse zijde een Openluchtmuseum gevestigd. De twaalf haarspeldbochten liggen prachtig tegen de bergwand geplakt en bieden keer op keer een fantastisch panorama, behalve wanneer korte slechts schaars verlichte tunneltjes het uitzicht tijdelijk blokkeren.

Vanaf Paluzza klimt het in totaal een kilometer of 17 met over het algemeen redelijk vriendelijke percentages. Voordat het gedeelte met de haarspeldbochten begint, vlakt de klim tussen Cleulis en Timau eerst even helemaal af om daarna redelijk gelijkmatig met 6 procent naar het hoogste punt toe te werken, waar de landsgrens wordt gepasseerd.

Iselsbergpass

Deze beklimming is eigenlijk een aanloopje naar het grote slotstuk van deze dag. In een kleine 10 kilometer gaat het redelijk steady rond de 9 procent naar 1209 meter, waarna na een korte afdaling de beklimming van de Grossglockner Hochalpenstrasse zich aandient. In tegenstelling tot de weg over de Plöckenpass is dit een tamelijk drukke bergpas, aangezien er dagelijks veel toeristenverkeer van en naar de Grossglockner passeert. In het begin van deze beklimming komen we in Dölsach langs de ruïnes van de thermen van de oude Romeinse stad Aguntum.

Grossglockner Hochalpenstrasse

De beschrijvingen beloven een van de mooiste bergwegen van Europa. Als verkeerdrukte een en ander niet overstemt, zouden we het ruisen van watervallen, het hoge piepen van de marmotten en het fluiten van de wind langs de hoogste bergtoppen moeten kunnen horen. De tolweg van bijna 50 kilometer volgt het natuurlijke verloop van de ondergrond en lijkt versmolten met de berg. De weg reikt tot een hoogte van 2504 meter over de Grossglockner. Deze passage die zich in een tunnel bevindt, wordt Hochtor genoemd. De berg zelf is met 3798 meter de hoogste van Oostenrijk. De klim zit vrijwel elk jaar in de Ronde van Oostenrijk. De renner die als eerste de top passeert wordt gekroond tot “Grössglocknerkönig”. De Nederlander Koos Moerenhout viel deze eer te beurt in 2009.

Vanuit Winklern is het ruim 38 kilometer klimmen. Het gemiddelde percentage is niet hoog, maar dat komt door een ruim 20 kilometer lange aanloop over vals plat, die ook wordt meegerekend. De bochten tellen vanaf de zuidzijde terug van 27 tot 18 en deze nummering wordt voortgezet in de afdaling. Vanaf Rojach begint het serieuzere klimwerk en dienen al snel de eerste stukken met percentages in de dubbele cijfers zich aan. Kort voor de afslag naar Kaiser-Franz-Jozefshöhe kan de spanning heel even van de spieren, waarna het tot Hochtor weer straf doorklimt. Na passage van het hoogste punt moet in de afdaling na enkele kilometers nog even kort opnieuw aangezet worden naar de Torkopf over een zeker op dat moment van de dag venijnig percentage.

Met deze beklimmingen worden in de tweede etappe 3840 hoogtemeters overbrugd. De etappe eindigt na 161 kilometer in Zell am See. De liefhebber kan deze tweede dag echter beginnen met een lus over de Monte Zoncolan. Met deze optie komt het totaal van de etappe op 187 kilometer en maar liefst 5386 hoogtemeters. Die Monte Zoncolan maakte bij mij dusdanig veel los, dat ik daar een apart blog aan wijd. De Gerlospass en de Achenpass van de derde etappe komen aan bod in het volgende deel van dit huiswerk.

© ingefietst.nl

Voor deze beschrijvingen heb ik onder meer gebruik gemaakt van klimgeiten.nl, climbbybike.com, cyclingcols.com, dangerousroads.com en diverse reisfora.