Een paar dagen geleden besloot ik hem op twitter maar eens in de groep te gooien:

“Als je nooit wedstrijden rijdt, dan doe je aan toerfietsen, niet aan wielrennen.”

In Nederland kennen we twee grote wielersportbonden. De NTFU (Nederlandse Toer Fiets Unie) behartigt de belangen van de toerfietser en de KNWU (Koninklijke Nederlandse Wielren Unie) is er voor de wedstrijdrijder. De laatste jaren zoeken deze bonden steeds meer toenadering en samenwerking. Zo kan ik met mijn basislidmaatschapspasje van de KNWU inmiddels ook met korting NTFU-toertochten rijden. Met mijn NTFU-pas echter mag ik niet deelnemen aan koersen, maar wellicht verandert dat nog in de nabije toekomst. Het feit dat er twee bonden zijn suggereert dat er een onderscheid bestaat tussen beide soorten wielersporters. Ik was derhalve benieuwd naar de reacties op mijn stelling.

Uit de zeer diverse reacties komt naar voren, dat veel sportieve fietsers zich wel degelijk wielrenner voelen en vinden dat wat zij doen niet alleen onder de ‘wielersport’ maar ook onder de noemer ‘wielrennen’ valt. Bijzonder is dat dit wordt aangehangen totdat er weer een negatief bericht in de media verschijnt over een aso-wielrenner, die zich misdragen heeft op een fietspad. Dan is men toch liever ‘toerfietser’ en geen ‘wielrenner’. Een enkeling doet het af als ‘definitiegeneuzel’, maar de meeste wedstrijdrijders geven echter aan het volledig eens te zijn met de stelling: wie geen koersen rijdt toert.

Er blijkt uit de reacties een klein beetje onduidelijkheid over wat nou mag vallen onder de noemer ‘wedstrijden’ maar de meerderheid is het er wel over eens dat uitgepijlde toertochten geen wedstrijden zijn. Zo vallen ook toercyclo’s en cyclosportieve prestatietochten als de Marmotte of de Dolomietenmarathon voor de meesten niet onder de wedstrijden. Een wedstrijd is koersen op een afgesloten parcours. Tijdritten en triatlons worden ook tot de wedstrijden gerekend. Toch wordt het lastiger te definiëren als een toertocht een wedstrijdelement inbouwt door ergens op de openbare weg een tijdregistratie aan te bieden.

Na 24 uur zijn met 70 stemmen de meningen nog dusdanig verdeeld, dat ik me niet genoodzaakt voel mijn rubriek ‘wielrennen’ te gaan opsplitsen in ‘wielrennen’ en ‘toerfietsen’ maar mijn eigen gevoel is het wel met mijn stelling eens: als je koerst of traint voor de koers, dan doe je aan wielrennen. Lange tochten en cyclosportieve uitdagingen vallen voor mij weliswaar onder de wielersport, maar blijven toertochten. Ik heb slechts een paar jaar een officiële wedstrijdlicentie gehad en dat is inmiddels behoorlijk lang geleden. Ik vond op de een of andere manier dat ik toen echt aan ‘wielrennen’ deed en heb destijds een duidelijk onderscheid gevoeld tussen ‘toerfietsen’ en ‘wielrennen’ dat nooit meer is verdwenen.

Ik ben echter ook van mening dat ‘toerfietsers’ en ‘wielrenners’ meestal niet twee verschillende soorten mensen zijn. Ik hoop daarom dat de samenwerking tussen de NTFU en de KNWU nog verder zal intensiveren. Het zal goed zijn voor de wielersport als de drempel om te gaan koersen wat minder hoog is. Het is denk ik ook goed om te beseffen dat ‘toerfietsers’ en ‘wielrenners’ er voor de overige weggebruikers in elk geval hetzelfde uitzien: iemand in een fietspakje op een racefiets. De verantwoordelijkheid voor het daaraan verbonden imago dragen we samen.

© ingefietst.nl

Ik ben erg benieuwd naar jouw mening over de stelling. Je kunt stemmen bij de poll hierboven, maar je kunt ook reageren op dit artikel. 

Wil je als sportieve fietser ook het ‘wedstrijdrijden’ eens proberen, bekijk dan onderstaande tips:

• De site ‘Stoere vrouwen sporten’ geeft zes tips om de stap te zetten.
• Als je aan mountainbiken doet is de drempel om aan wedstrijden mee te doen veel minder hoog. Vaak kun je met een daglicentie al meedoen.
• De GOW kent een zeer laagdrempelige cyclocrosscompetitie, waarbij een basislicentie voldoet.
• Veel wedstrijdverenigingen houden een recreatieve trainingscompetitie, waaraan je met een basislicentie mag deelnemen.