Terwijl de eerste 100-plus rit koud op strava staat en mijn arm me laat weten dat een uur of vier op een racefiets doorbrengen inmiddels weer tot de mogelijkheden behoort, jeukt het behoorlijk: ik wil in dit hagelnieuwe fietsjaar weer mooie dingen beleven op fietsgebied.

Maratona dles Dolomites
De eerste jeuk had ik inmiddels gekrabd door me aan te melden voor de Maratona dles Dolomites, ook wel de Dolomietenmarathon genoemd, die plaatsvindt op 1 juli 2018. Op het moment dat ik daar het een en ander voor boekte, was het nog behoorlijk onduidelijk hoe mijn herstel zich verder zou ontwikkelen, maar aangezien ik voorafgaand aan de valpartij al verlof geregeld had voor die bewuste week wilde ik dat graag doorzetten. In het ergste scenario zou ik niet voor de Maratona Course kunnen gaan met 136 km met daarin 4230 hms. In plaats daarvan zou ik de Middle Course van 106 km en 3130 hms kunnen proberen te volbrengen binnen de tijdslimiet, of zelfs ‘slechts’ de Sellaronda Course van 55 km met 1780 hms. Ik zou in elk geval een weekje gaan fietsen in de Dolomieten.

Inmiddels geloof ik weer in het feit dat mijn lijf straks weer trainbaar zal zijn en dat het volbrengen van het volledige parcours serieus tot de mogelijkheden behoort. Er moet tussen nu en 1 juli nog heel wat werk verzet worden, maar ik weet dat ik het leuk vind om ergens voor te trainen, dus ik ga gewoon aan de slag.

‘Bardonecchia part II’ a.k.a. ‘Bled’
Hoe meer ik ontdek dat fietsen weer lukt, hoe luider de lokroep van dit fenomeen doordringt in mijn bewustzijn. De afgelopen weken was het tot een oorverdovend volume aangezweld: Bled! Bled!! Bled!!! De eerste editie van Wielerbus On Tour ging in 2017 van Bardonecchia in Italië in acht dagen per fiets naar de Cauberg. De tweede editie van 2018 belooft iets soortgelijks vanaf Bled in Slovenië. Er ging een proces van intensief wikken en wegen aan vooraf, maar afgelopen week heb ik de knoop doorgehakt en me aangemeld. “Als ik toch bezig ga voor die Dolomietenmarathon, kan ik aan het eind van diezelfde maand best nog een stukje fietsen,” aldus mijn fietslogica. Dat ‘stukje’ betreft dan wel iets van 1300 km in acht dagen met onderweg zo’n 18.000 hms, maar het gevoel dat verhalen en foto’s van vorig jaar bij me oproepen wint het van mijn onzekerheid over mijn huidige fietslijf. Ik wil weer zo’n avontuur!

Globaal overzicht van de 8 etappes:

Etappe 1: Bled – Tolmezzo  140km – 2660hms
(Vrsic pass, Sella Carnizza)
Etappe 2: Tolmezzo – Zell am See 161km – 3840hms
(Plockenpass, Iselbergpas, Grossglockner hochalpenstrasse. Optielus voor de echte bikkels: via Monte Zoncolan. De etappe wordt in dat geval 187km met 5386hm.)
Etappe 3: Zell am See – Garmisch Partenkirchen 189km – 1995hms
(Gerlospass en Achenpass)
Etappe 4: Garmisch Partenkirchen – Wangen im Allgau 147km – 1509hms
Etappe 5: Wangen im Allgau – Villingen 150km – 1555hms
Etappe 6: Villingen – Bad Bergzabern 170km – 1545hms
Etappe 7: Bad Bergzabern – Bernkastel Kues 160km – 2357hms
Etappe 8: Bernkastel Kues – Cauberg 190km – 1996hms

Het zijn stoute plannen, maar ik heb verschrikkelijk veel zin om serieus te beginnen met dit nieuwe fietsjaar 2018.

© ingefietst.nl

Alles over de Maratona dles Dolomites vind je hier.
Wil je meer weten over de reis van Bled (Slovenië) naar de Cauberg kijk hier.